Γνωστός και ως ο «Βασιλιάς της Μπάλας» Σε δημοσκόπηση της FIFA στο internet ποιος είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών ήρθε δεύτερος με 18.53% πρώτος ήρθε ο Μαραντόνα με 53.60% αναγκάζοντας την απογοητευμένη για το αποτέλεσμα FIFA που λαθεμένα νόμιζε ότι ο κόσμος θα επέλεγε τον δικό της εκλεκτό για να σώσει το γόητρο του αγαπημένου της Πελέ να πάει κόντρα στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου και να δώσει παραγγελία σε μια ελεγχόμενη επιτροπή να βγάλουν πρώτο τον Πελέ για να μοιραστεί μισό μισό με τον Μαραντόνα τον τίτλο του «Ποδοσφαιριστής του Αιώνα» αυτό όπως ήταν φυσικό ,εξόργισε των κόσμο που δεν θέλει να του επιβάλουν με το ζόρι οι ισχυροί τα δικά τους πρότυπα, κάνοντας και κακό στο προφίλ του παίχτη αφού μία μερίδα του κόσμου το 18.53% πιστεύει αυτόν σαν καλύτερο , απλά τυχαίνει η πλειοψηφία να έχει άλλη γνώμη . Ο Μαραντόνα δεν δέχτηκε να μοιραστεί τον τίτλο και αποχώρισε,κατέχει επίσης τον τίτλο του «Αθλητής του Αιώνα» από την Ολυμπιακή Επιτροπή και είναι μελος του ποδοσφαιρικού Hall of Fame.
Συλλογικό επίπεδο
Στα 15 του το 1956 έκανε το ντεμπούτο του με τη Σάντος του Σάο Πάολο σε φιλικό αγώνα με την Κορίνθιανς (7-1) σκοράροντας μία φορά.
Το 1957 ήταν πλέον βασικός στην ομάδα και πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και διεθνής με την εθνική Βραζιλίας μόλις 16 χρονών!
Το 1969 ο Πελέ εναντίον της Βάσκο ντε Γκάμα στο Μαρακανά σκόραρε με πέναλτι και έφτασε τα χίλια γκολ σύνολο στην καριέρα του, κάτι που σήμερα είναι ακατόρθωτο.
Παρά τις τεράστιες πιέσεις που ασκούσαν οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης για να τον αποκτήσουν ο Πέλε παρέμεινε στη Σάντος 17 χρόνια λόγω της μεγάλης του αγάπης για την ομάδα αλλά και εξαιτίας της πίεσης που του ασκούσε η κυβέρνηση της χώρας του, που τον θεωρούσε εθνικό θησαυρό.
Το 1975 και αφού είχε ήδη αποσυρθεί για δυο χρόνια από το ποδόσφαιρο ο Πελέ επέστρεψε στα γήπεδα με την Κόσμος της Νέας Υόρκης.
Τον τρίτο χρόνο που έπαιξε στην Κόσμος κατέκτησε το πρωτάθλημα έχοντας γίνει ο μεγαλύτερος πρεσβευτής του ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ.
Αποσύρθηκε στο τέλος της ίδιας χρονιάς με ένα αγώνα στο στάδιο των Τζάιαντς παίζοντας ένα ημίχρονο με τη Σάντος και ένα με την Κόσμος.
Εθνικό επίπεδο
Ο Πελέ αγωνίστηκε με την εθνική Βραζιλίας για πρώτη φορά το 1957 στα 16 του σκοράροντας ενάντια στη μεγάλη αντίπαλο Εθνική Αργεντινής.
Το 1962 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής τραυματίστηκε στον αγώνα με την Τσεχοσλοβακία και αποχώρησε χωρίς όμως να κοστίσει η απουσία μιας και ο Γκαρίντσα βοήθησε να κατακτήσει η Βραζιλία το τρόπαιο.
Το 1966 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας ο Πελέ σκόραρε στο τρίτο συνεχόμενο μουντιάλ όμως έπεσε θύμα τραυματισμού στο ματς με την Πορτογαλία μιας και το μουντιάλ αυτό ήταν ένα από τα πιο βίαια. Η απουσία του αυτή τη φορά κόστισε στη Βραζιλία που αποκλείστηκε.
Το 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, το καλύτερο σύμφωνα με τους αθλητικογράφους, ο Πελέ μαζί με τους Ριβελίνο, Ζαϊρζίνιο,Γκέρσον, Τοστάο, Κάρλος Αλμπέρτο, Κλοντοάλντο σχημάτισαν μια από τις καλύτερες ομάδες που έχουν παίξει ποδόσφαιρο.
Κερδίζοντας στον τελικό την Ιταλία 4-1 η Βραζιλία κατέκτησε το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ για τρίτη φορά και το κράτησε γαι πάντα στην τροπαιοθήκη της. Ο Πελέ συμμετείχε και στα τρια κερδισμένα μουντιάλ και παραμένει έως σήμερα ο μόνος που έχει κατακτήσει μουντιάλ τρεις φορές σαν παίκτης.
Το 1971 εναντίον της εθνικής Γιουγκοσλαβίας ο Πελέ έδωσε τον τελευταίο του αγώνα με την Βραζιλία στο Ρίο.
Με την εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε 92 φορές, σκόραρε τις 77, έχοντας 68 νίκες 14 ισοπαλίες και 11 ήττες. Παίζοντας μαζί Πελέ και Γκαρρίντσα η Βραζιλία δεν γνώρισε ποτέ την ήττα.
Τιμητικό μέλος
Στις 12 Μαΐου 2005, 43 χρόνια μετά τη φιλική νίκη του Ολυμπιακού επί της Σάντος με 2-1 στις 4/7/1961 ο Πελέ επέστρεψε στο στάδιο Καραϊσκάκη και έγινε μέλος του Ολυμπιακού[1]. Ένα χρόνο αργότερα ο Πελέ ξαναεπισκέφτηκε την Ελλάδα για να εγγραφεί ως μέλος τηςSkoda Ξάνθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου