Και στο τέλος νικάει η Ελλάδα

O Nίκος Παπαδογιάννης γράφει από την Πόλη για την εθνική που και στις δύσκολες βραδιές της, αντλεί δύναμη μέσα από τα σκληραγωγημένα κύτταρά της, επιστρατεύει τα άθραυστα "αυγά" που την έκαναν φόβητρο ανά και φτάνει πρώτη στο νήμα. 
Εχετε μείνει ακόμα στον ανόητο αφορισμό, που μιλάει για "ένα Μουντομπάσκετ πέντε ομάδων"; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο πιστεύει το γυμνό μάτι. Η Ισπανία στραπατσαρίστηκε από τους Γάλλους, η Σερβία είδε την πλάτη των Γερμανών (και πλήρωσε ακριβά τη γρονθοπατινάδα της Αθήνας), η Αργεντινή κινδύνευσε από τους ίδιους, η Αυστραλία σώθηκε από θαύμα απέναντι στην Ιορδανία, η Λιθουανία είδε κι έπαθε για να ξεφορτωθεί τους Καναδούς, τους ίδιους που την προηγούμενη μέρα ηττήθηκαν από το Λίβανο. 

Η Ελλάδα, πάλι, δεν χάνει σχεδόν ποτέ τους αγώνες στους οποίους θεωρείται φαβορί, απέναντι σε αντιπάλους μικρομεσαίους βεληνεκούς. Μήπως αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν της; 

Μεθαύριο, στο ντέρμπι του Ομίλου με την Τουρκία, θα παραταχθεί πια πλήρης, αισιόδοξη, αλώβητη, έτοιμη να δείξει την πραγματική της δύναμη και ταυτότητα χωρίς να φοβάται τη λειψανδρία ή την κόπωση ή τα φάουλ των πέντε βασικών. Θα είναι πιο εύκολη απόφαση η εντολή για πίεση στην περιφέρεια ή για μάχη υπέρ πάντων στους αιθέρες. Απόψε έτρεμε η ψυχή μας, μη τυχόν κάνει 4ο φάουλ ο Μπουρούσης ή ο Τσαρτσαρής ή ο Σπανούλης...

Είχαμε, όμως, Διαμαντίδη. Επιτέλους! 

Μετά από 1,5 ημίχρονο ασυνήθιστα χλιαρής παρουσία, ο Δημήτρης ένιωσε επιτέλους το βάρος που του έδινε το αόρατο περιβραχιόνιο του -υπηρεσιακού έστω- αρχηγού και έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Στα πρώτα δευτερόλεπτα του β' ημιχρόνου έδωσε με τον ιδρώτα του 3 φάσεις στην Εθνική (κλέψιμο, επιθετικά ριμπάουντ), μετά πέτυχε ένα πολύτιμο τρίποντο όταν τα χέρια έτρεμαν, τελείωσε (μετά από κλέψιμο του Σπανούλη) το μοναδικό ελληνικό αιφνιδιασμό στο 50-51 και κατόπιν ζήτησε τα κλειδιά της ομάδας. 

Στην άμυνα ο "Μίμης" ανέλαβε τον Μπαρέα και του έδεσε τα χέρια με σχοινιά. Ο κοντός έβαλε μόλις 1 πόντο στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο του παιχνιδιού! Στην ελληνική επίθεση, ο Διαμαντίδης αγκυροβόλησε χαμηλά και κέρδισε αμέτρητες φάσεις, είτε με καλάθια είτε με κερδισμένα φάουλ είτε με σωστές πάσες στην περιφέρεια για ελεύθερα σουτ. Δεν θα κερδίζαμε χωρίς αυτόν. Ο Σπανούλης θυμήθηκε το Βασίλη της Πολωνίας στην δ' περίοδο και πέτυχε 14 πόντους μετά το 62-65, ο ...Μπουρούσαρος βρυχήθηκε σαν λιοντάρι, η πλάστιγγα έγειρε. 

Στο φινάλε, ο Κώστας Καϊμακόγλου υπενθύμισε ότι ένας καλός ρολίστας των 2,5 λεπτών ζυγίζει το βάρος του σε χρυσάφι...